'n Mens kan nog vol brawade wees oor baie dinge in die lewe en maak of jy in beheer van alles is. Tot iets jou tref wat so onvoorspelbaar is dat jy wil verstik aan jou oggendkoffie en in die geheim wil begin huil soos 'n babatjie, bloot uit pure magteloosheid: tandpyn. Die vet weet hoekom mens nie as kind gedoen het wat jy veronderstel was om te doen nie, en dit is om minder lekkers te eet en meer na jou tande om te sien. Maar ons wou nie luister nie. Ek moet tog byvoeg: hierdie ding tref nie almal nie. Sekere mense is geseën met 'n fantastiese konstitusie wat goeie tande insluit. Veral as jy nog van die Kaap af kom en dalk grootgeword het naby 'n goeie dam (soos my oupa Wally van Porterville), daar waar die water jou vriend was, en nie soos ander mense, wie se gebit reeds van kindsbeen af deur water uit 'n Brak Pan opgevreet is nie. Tandpyn kom soos 'n dief in die nag: een dag is jy nog jouself en dan, skielik, is jy iemand anders. Iemand met 'n diepgewortelde krisis wat nie vanself wil oorwaai nie, maak nie saak hoeveel pynpille of pakkies pynpoeiers jy gebruik om dit te probeer doodgooi nie. Op 'n stadium moet jy maar jou trots saam met die laaste pil in die pakkie sluk en die man in die wit jas besoek: die een wie se neus of mond jy nog nooit gesien het nie en wat jou eers seerder gaan maak voor jy beter gaan begin voel. Tandpyn kan voorkom word, dit weet ons. Maar ons weet ook ons moenie witbrood eet of grassny as dit reën nie, maar ons doen dit in elk geval. Ons hou maar aan om sjokolade voor die TV te eet en gaskoeldrank te drink, al weet ons die uiteinde is iets wat jy nie jou grootste vyand sal toewens nie. Of, miskien dalk net vir hom, maar niemand anders nie.
Kopiereg S van Niekerk 2015
Tuesday, February 24, 2015
Saturday, February 21, 2015
Die Dieët Waarvan Niemand Praat nie
Jy is wat jy eet, sê hulle, so, kan jy toelaat dat wat jy eet tussen jou en ware geluk kom?
Die meeste van ons het dieselfde probleem: jy wil 'n paar kilogram verloor voor die vakansie, maar waar om te begin? Vat nou maar die dieët waarvan almal op die oomblik praat, die Banting-dieët van prof. Tim Noakes. Hulle sê die klem is op baie proteïn en weg met die koolhidrate. Dit is 'n dieët wat veroorsaak dat mense byvoorbeeld op baie snaakse tye spek eet. Spek vir ontbyt, spek vir middagete, spek vir 'n middernag-happie. Dit maak net nie sin nie. Ek dink enige vark daar buite het baie om oor bekommerd te wees. Wat het geword van 'n onskuldige stukkie roosterbrood met 'n eier op? Of 'n vetkoek met maalvleis? As meel dan so sleg vir jou is, hoekom nie net 'n halwe vetkoek eet en die ander helfte skenk aan iemand minder bevoorreg as jy nie? Maar met hierdie dieët is dit nie moontlik nie. Koolhidrate (brood ens.) is uit soos koekies in die weeshuis. (Koekies is ook uit, terloops). Hierdie dieët is een ding, maar sê nou dit werk nie op sy eie goed genoeg vir jou nie - jy wil meer gewig verloor en jy begin jou diëte kombineer? Konsternasie! Dan begin jy dalk, behalwe koolhidrate, ook vrugte uitsny, want dit is te soet. En botter, want dis te vetterig. En alle vleis, want dit kan siektes veroorsaak. En enigiets koud, want koue is skadelik vir die liggaam. Ook enigiets warm want dit kan die liggaam laat oorverhit. Op die ou end kan jy net 'n halwe glas water drink wat jy met water moet verdun. Is dit die pad na ware geluk, wat jou gewig aanbetref? Matigheid is seker maar die ding. Eet iets van alles, maar niks wat nie op 'n teelepel pas nie, en ook nie net spek nie. Want iewers hardloop 'n baie bang varkie rond, en ek wonder net: is dit regverdig teenoor hom?
Kopiereg: S van Niekerk 2015
Subscribe to:
Posts (Atom)